Iphigineia-My First Tragedy

Iphigineia-My First Tragedy

Regie: Mart van Berckel & Angela Herenda
Muziek: Tijn Wybenga
Spel: Joost Bolt, Camilo Chapela, Sofiko Nachkebiya, Arno Verbruggen, Mats Voshol 

Van carnaval tot rituele processies, van voetbalwedstrijden tot theater, het zijn allemaal manieren om als gereguleerde samenleving om te gaan met het ongrijpbare, met transgressie en met gevoelens die groter zijn dan ons zelf. Tegelijkertijd hechten we steeds meer waarde aan onze verlichte ratio en steeds minder waarde aan dat wat donker, onuitspreekbaar en niet-rationeel is.  

De Griekse tragedies maakten in het oude Athene deel uit van een groter ritueel voor Dionysos, maar reflecteerden via oude mythen tegelijkertijd op de meer wereldlijke problemen van een jonge democratie. In moderne bewerkingen van de tragedies ligt de nadruk meestal op het laatste aspect. Mart van Berckel is meer geïnteresseerd in het eerste. In My first tragedy zoekt regisseur Van Berckel samen met zijn cast van dansers en acteurs naar een herwaardering van het rituele karakter van de tragedie, waarin het (menselijk) offer een belangrijke rol speelt. In een beeldende, fysieke en muzikale voorstelling pelt hij de tragedie stukje bij beetje af tot de niet-rationele kern.  

Over de maker
Mart van Berckel studeerde piano, muziektheater en regie in Arnhem (ArtEZ) en Zürich (Zürcher Hochschule). Hij werkte als theatermaker onder andere bij De Nieuwe Oost, het Kameroperahuis en Theater Sonnevanck. In de periode 21-23 doorloopt Mart het RAW-traject bij NNT waar hij via artistiek onderzoek en het maken van voorstellingen toewerkt naar zijn eerste grote zaalregie.

In zijn artistieke onderzoek zoekt Mart naar nieuwe vormen van dramaturgie, waarbij niet een tekst, maar juist muziek, het toneelbeeld of beweging het structurerende element is. Dat levert voorstellingen op die beeldend, muzikaal en vernieuwend zijn en die vragen oproepen als: hoe voelt een ruimte eigenlijk? Hoe kan muziek een verhaal vertellen zonder tekst of hoe functioneren tijd en ruimte op het toneel met en zonder acteurs? Zijn werk wordt onder andere geïnspireerd door Robert Wilson en Romeo Castalucci. In die zin werkt hij meer als componist dan als regisseur. Zijn ensceneringen zijn composities met muziek, kleur, ruimte, licht en de lichamen van de acteurs. Zo maakte hij met choreograaf Angela Herenda van Club Guy & Roni een digitale beeldende voorstelling All that follows waarin dezelfde ruimte op hetzelfde moment werd bewoond door negen merkwaardige personages.